After almost 2 weeks, finally last night natapos ko na ang The Lost Symbol. And I really can't believe that it took me that long. Paano ba naman pa putol-putol na pagbasa at nagka-sakit pa ko for 4 days. Honestly hindi ako nag-enjoy basahin yun. Sobrang mahal ko ang mga novel ni Dan Brown at lalo na ang character ni Robert Langdon, pero etong Lost Symbol, di ako asyadong nasiyahan.
Hindi ko alam kung dahil na-delayed ang pagtapos kong basahin yung book..o di lang talaga sya kasing ganda ng Angels & Demons at The Da Vinci Code. At hindi rin masyadong na-elaborate yung project na ginawa ni Katherine Solomon. Natapos na lang ng ganon. Hindi kasing talino ang istorya ng Lost Symbol sa dalawang naunang nobela. Hindi rin ako nag-enjoy sa story ng FreeMasons.
Pero dahil bias naman talaga ko..sige love ko na din The Lost Symbol. Kaya shut up na Bon!
Wednesday, August 25, 2010
Friday, August 20, 2010
HOME: UST rockz!!
HOME: UST rockz!!: "Bilang isang masugid na taga-hanga ng UST womens volleyball..sobrang inaabangan ko ang uaap volleyball sa November. Paano ba namang hindi, n..."
UST rockz!!
Bilang isang masugid na taga-hanga ng UST womens volleyball..sobrang inaabangan ko ang uaap volleyball sa November. Paano ba namang hindi, nakaka-miss kaya silang mapanood. Iba talaga ang volleyball pag wala sila. Tulad na lang ng season ngayon ng v-league..boring!! I always make it a point to watch volleyball games live for atleast twice every league. Kahit pa taga Calamba pa ko. Pero ngayon quarterfinals na sa v-league, di pa din ako nakaka-panood. Wala kasi akong aabangan na laro. Gusto ko din naman ang Ateneo at FEU (dahil kay Daquis at Gonzales) pero kulang pa din.
At sa darating na UAAP, for sure bitter-sweet pakiramdam ng tulad kong UST fan. No more Angeli Tabaquero. Wala na yung makulit at pala-ngiti pero very effective player ng USTe. Iba kasi maglaro si Tabaquero. Sa liit at payat nyang yon, ewan ko ba paano sya pumapalo. At hindi lang sya pang offense, pati sa defense maasahan. Receive, Dig at Block..ano pang hahanapin mo. At kung minsan may namemewang na pose pa sya. Lupet diba.
For sure kaya gumawa ng way ni Captain Maizo. Meron pa bang kukwestyon sa galing nya? Wala na. May mga palo pa nga syang sa taas pa lang ala mong patay na yung bola. At gagawin nya itataas ang kamay na tila sinasabing wag na ma-bother mag-abang ng bola..point na nila. Yan si Maizo, simpleng pamatay.
Si Rhea anjan din. Ang effective setter ng team. Nung una ayoko sa kanya. Natatandaan ko kasi noong UST-FEU semis game sa UAAP na lumaglag sila sa Finals. It was Rhea that A-Coach Norman chosed to play instead of my fave setter Denise Tan. Palpak non si Rhea. Daming setting error na kinatalo nila ng 2 naunang set. Pero ngayon, iba na si Rhea. Di lang maasahang setter, pumupuntos na din. Pabiglang hulog at block kayang-kaya nya.
Andyan din Si Ortiz. Na kung quick hit ang gusto mo, ibibigay nya. Kung mabilisang puntos, sagot na nya. Isama mo pa yung blocking na tinutulong nya. At pag pinag-tabi mo sila ni Maizo sa net, para ka nang bumannga sa pader.
At syempre makakalimutan ko ba ang kababayan kong si Maru Banaticla..syempre hindi. Marami talagang pinapabilib itong si Maru, rookie pa lang non, matapang na. Kahit sino pang nagbabantay sa kanya, papaluan nya. At kung manood ka ng live..makikita mong pumapalo sya na nanggagaling pa sya sa labas. Istilo na kay Daquis ko madalas makita. At isama mo pa ang hang-time na meron itong si Maru. Parang si M9 Carolina lang. Kaya alam kong sa mga darating na panahon, isa itong si Maru sa kakatakutang kalaro.
Kaya sana lagi lang may USTe. Kasi ang saya nilang panoorin. At nakaka-adik.
At sa darating na UAAP, for sure bitter-sweet pakiramdam ng tulad kong UST fan. No more Angeli Tabaquero. Wala na yung makulit at pala-ngiti pero very effective player ng USTe. Iba kasi maglaro si Tabaquero. Sa liit at payat nyang yon, ewan ko ba paano sya pumapalo. At hindi lang sya pang offense, pati sa defense maasahan. Receive, Dig at Block..ano pang hahanapin mo. At kung minsan may namemewang na pose pa sya. Lupet diba.
For sure kaya gumawa ng way ni Captain Maizo. Meron pa bang kukwestyon sa galing nya? Wala na. May mga palo pa nga syang sa taas pa lang ala mong patay na yung bola. At gagawin nya itataas ang kamay na tila sinasabing wag na ma-bother mag-abang ng bola..point na nila. Yan si Maizo, simpleng pamatay.
Si Rhea anjan din. Ang effective setter ng team. Nung una ayoko sa kanya. Natatandaan ko kasi noong UST-FEU semis game sa UAAP na lumaglag sila sa Finals. It was Rhea that A-Coach Norman chosed to play instead of my fave setter Denise Tan. Palpak non si Rhea. Daming setting error na kinatalo nila ng 2 naunang set. Pero ngayon, iba na si Rhea. Di lang maasahang setter, pumupuntos na din. Pabiglang hulog at block kayang-kaya nya.
Andyan din Si Ortiz. Na kung quick hit ang gusto mo, ibibigay nya. Kung mabilisang puntos, sagot na nya. Isama mo pa yung blocking na tinutulong nya. At pag pinag-tabi mo sila ni Maizo sa net, para ka nang bumannga sa pader.
At syempre makakalimutan ko ba ang kababayan kong si Maru Banaticla..syempre hindi. Marami talagang pinapabilib itong si Maru, rookie pa lang non, matapang na. Kahit sino pang nagbabantay sa kanya, papaluan nya. At kung manood ka ng live..makikita mong pumapalo sya na nanggagaling pa sya sa labas. Istilo na kay Daquis ko madalas makita. At isama mo pa ang hang-time na meron itong si Maru. Parang si M9 Carolina lang. Kaya alam kong sa mga darating na panahon, isa itong si Maru sa kakatakutang kalaro.
Kaya sana lagi lang may USTe. Kasi ang saya nilang panoorin. At nakaka-adik.
Tuesday, August 3, 2010
YOUR PLEASURE IS OUR BUSINESS
071310
Sa panahon daw ngayon halos lahat mataas na ang presyo. asukal. bigas.gas. kuryente. name it. pero sa paglalakad ko dito sa Jollibee, Crossing. tila hindi naman pala. meron ding nag-mura. tulad na lang nilang tinatawag nilang 'puta. 100 ok na. all the way pa. Pero hindi pa pala yun ang pinaka-mura..wag na kong lumayo pa..sa katabing terminal namin..bagsak presyo. "Kape lang Boss ok na "
Hindi ko alam kung maawa o maiinis ako sa kanila. Ganeto na ba talaga kababa ang pagpapahalaga nila sa sarili? Ganeto na ba talaga ang buhay nila? Ganeto na ba talaga ang pinaka-madaling way para kumita? At ang pinaka-nakakabagabag sakin..ganeto na ba talaga kabata ang mga biktima ng prostitusyon? Labing-isang taon? Humirit pa yung isa..katorse na daw sya.
Sa tulad kong may mga nakababatang kapatid na lalaki..worried ako. Baka maagang ma-expose sila. Anyway balik tayo sa mga kabataang babae na ito..ano na kaya ang buhay nila 3 o 5 taon mula ngayon? May sarili ng pamilya? May anak na? nakapag tapos na ng pag-aaral? Wala na sa ganetong gawain? O isa ng beterano sa kanilang 'propesyon?
Nakakatakot malaman na sa mura nilang eded, masyado na silang mulat sa kamunduhan. Na dapat ay ballpen at papel lang ang hawak nila. Hindi yosi at kape. Na dapat ay laro at kwentuhan lang ang kanilang pinag-kakaabalahan. Hindi ang paglalaro sa apoy.
Minsan lang silang maging bata. Kalauna'y magiging responsable sa sarili nila. Matutong tumayo sa sarili nila. Maghahanap buhay upang mabuhay. Na hindi aasa sa bayad ng kustomer. Na hindi ang musmos nilang katawan ang puhunan.
Sa panahon daw ngayon halos lahat mataas na ang presyo. asukal. bigas.gas. kuryente. name it. pero sa paglalakad ko dito sa Jollibee, Crossing. tila hindi naman pala. meron ding nag-mura. tulad na lang nilang tinatawag nilang 'puta. 100 ok na. all the way pa. Pero hindi pa pala yun ang pinaka-mura..wag na kong lumayo pa..sa katabing terminal namin..bagsak presyo. "Kape lang Boss ok na "
Hindi ko alam kung maawa o maiinis ako sa kanila. Ganeto na ba talaga kababa ang pagpapahalaga nila sa sarili? Ganeto na ba talaga ang buhay nila? Ganeto na ba talaga ang pinaka-madaling way para kumita? At ang pinaka-nakakabagabag sakin..ganeto na ba talaga kabata ang mga biktima ng prostitusyon? Labing-isang taon? Humirit pa yung isa..katorse na daw sya.
Sa tulad kong may mga nakababatang kapatid na lalaki..worried ako. Baka maagang ma-expose sila. Anyway balik tayo sa mga kabataang babae na ito..ano na kaya ang buhay nila 3 o 5 taon mula ngayon? May sarili ng pamilya? May anak na? nakapag tapos na ng pag-aaral? Wala na sa ganetong gawain? O isa ng beterano sa kanilang 'propesyon?
Nakakatakot malaman na sa mura nilang eded, masyado na silang mulat sa kamunduhan. Na dapat ay ballpen at papel lang ang hawak nila. Hindi yosi at kape. Na dapat ay laro at kwentuhan lang ang kanilang pinag-kakaabalahan. Hindi ang paglalaro sa apoy.
Minsan lang silang maging bata. Kalauna'y magiging responsable sa sarili nila. Matutong tumayo sa sarili nila. Maghahanap buhay upang mabuhay. Na hindi aasa sa bayad ng kustomer. Na hindi ang musmos nilang katawan ang puhunan.
Granny
061010
tila kay bilis ng panah0ng lumipas. dati ika'y isang batang kanilang kinaaaliwan.ap0ng mas mahal pa daw sa sariling anak. layaw m0'y kanilang ibinigay.
at sa pagdaan ng panah0n,pagmamahal at atensy0n natagpuan m0 din sa ibang bagay. gala. tambay. iy0ng kinagiliwan. kasama ang iy0ng mga kaibigan. oras n dati'y sa kanila nakalaan.ngay0'y tila wala na.
isang araw sa iy0ng pagdalaw.nagulat ka sa iy0ng natanaw. may matatandang nag-aabang. si lolo at l0la ika'y hinihintay. sabik sa oras na iy0ng ilalaan. makasama,maka-kwentuhan ka tulad nung ika'y musm0s pa.
kay ikli lang ng buhay diba?sa natitirang sandali na sila ay kasama pa. nawa'y masuklian kanilang pagmamahal. dahil habang tay0'y tumatanda,sila naman ang nagiging bata. na kailangan nang kalinga. sulitin ang bawat pagkakata0n habang mer0n pa..dahil baka sa isang iglap, sila'y wala na.
tila kay bilis ng panah0ng lumipas. dati ika'y isang batang kanilang kinaaaliwan.ap0ng mas mahal pa daw sa sariling anak. layaw m0'y kanilang ibinigay.
at sa pagdaan ng panah0n,pagmamahal at atensy0n natagpuan m0 din sa ibang bagay. gala. tambay. iy0ng kinagiliwan. kasama ang iy0ng mga kaibigan. oras n dati'y sa kanila nakalaan.ngay0'y tila wala na.
isang araw sa iy0ng pagdalaw.nagulat ka sa iy0ng natanaw. may matatandang nag-aabang. si lolo at l0la ika'y hinihintay. sabik sa oras na iy0ng ilalaan. makasama,maka-kwentuhan ka tulad nung ika'y musm0s pa.
kay ikli lang ng buhay diba?sa natitirang sandali na sila ay kasama pa. nawa'y masuklian kanilang pagmamahal. dahil habang tay0'y tumatanda,sila naman ang nagiging bata. na kailangan nang kalinga. sulitin ang bawat pagkakata0n habang mer0n pa..dahil baka sa isang iglap, sila'y wala na.
Paper Roll
053110
Hithit-buga. Jan ka unanag natuto. Unang beses na bumuli ng sigarilyo. Isa na naging dalawa. Nung tumagal mas dumamai pa. Sa baryang natira, sa sigarilyo mo pa ilalaan. Ka-adik daw kasi. Mas higit pa sa droga. Paano ba namang hindi..e sa bawat kanto mo lang puedeng makita...makabili. Na halos sa mga taong kasama mo, puede lang din hinggin. Kaya nga makaka-tawang makita na halos lahat ng babala sa bawat kaha. Masama sa kalusugan. nakaka-adik. Masama sa bata. Nakamamatay. Pero mabenta pa din sa merkado. Di lang pang matanda..pang bagets din. Bakitba naman kasi e kung minsan sa mismong magulang pa ang unang magbi-binyag. " BILI MO KONG SIGARILYO..SINDIHAN MO NA DIN ". tama ba yun. Kung iisipin di naman talaga naka-adik. puedeng tigilan kung gugustuhin. Simulan sa pagiging responsable. Bisyo mo, wag nang i-share. At siguro isang araw titigil ka din. Wala ng usok na manggagaling sayo. Kaya mahihiya na din ang nagyo-yosing katabi mo.
Girls Night Out
052010
i remember the days...oh tama na kasi kanta na yun!!baka bumagyo pa!!di bale sana kung habang nagpa-paulan matpos mapawisan ng bonggang-bongga dahil nag-hiking e meron kang 3 kaibigang kasama!!well hindi kami ang tipikal na magka-kaibigan na magkikita lagi..magte-text maya't-maya!!pero kami yung pag magka-kasama na..puro tawa lang!!kahit pa mejo naasar na sa pag-aantay!!sino nga ba yun??hehe!!kami yung jologs!!tipong pag nasa Manila, alam mo agad na mga promdi..laging mag-ka-ka-dikit..magka-ka-
kami din yung may bonding moment na inuman!!"Girls Night Out". yun ang tamang tawag sa bonding namin!!though sa bahay lang lagi ng sis ng isa yung lagi naming tambayan!!kainan!!kwentuha
kaya ngayon, tinatamaan ako ng ka-dramahan!!kasi na-mi-miz ko ata yun!!kasi hinahanap-hanap ko yun!!kasi alam ko na matagal bago maulit yun!!walang sleepover!!walang laing!!walang hoi polloi..hay!!lam ko naman na hindi naman nawala!!kailangan lang naming harapin muna yung mas importante kesa sa bonding namin!!kaya aantayin ko yung panahon na maku-kumpleto ulit kami.!!yung panahon na sama-samang kaming kukuha ng pic!!sama-samang tatawa!!iinom!!at makaka-tulog!!aantayin ko yung susunod na "Girls Night Out"
till next time guys!!love yah!!
kami din yung may bonding moment na inuman!!"Girls Night Out". yun ang tamang tawag sa bonding namin!!though sa bahay lang lagi ng sis ng isa yung lagi naming tambayan!!kainan!!kwentuha
kaya ngayon, tinatamaan ako ng ka-dramahan!!kasi na-mi-miz ko ata yun!!kasi hinahanap-hanap ko yun!!kasi alam ko na matagal bago maulit yun!!walang sleepover!!walang laing!!walang hoi polloi..hay!!lam ko naman na hindi naman nawala!!kailangan lang naming harapin muna yung mas importante kesa sa bonding namin!!kaya aantayin ko yung panahon na maku-kumpleto ulit kami.!!yung panahon na sama-samang kaming kukuha ng pic!!sama-samang tatawa!!iinom!!at makaka-tulog!!aantayin ko yung susunod na "Girls Night Out"
till next time guys!!love yah!!
hehehehehehehehhehe
031410
pana-panahon lang talaga noh!!minsan sobrang wi-wish mo...tipong wala ka ng bukang bibig kundi yun pero wala pa din!!nakakasawa na nga minsan!!pero still ayun ka pa din..nangungulit..then one day relax ka na!!di na nag-eexpect tulad ng dati..taz boom...ayun na!!sabi ko bak kaya nangyayari satin..finally..yung dinadasal natin e dahil nakulitan na si God..hindi ata!!di sya nakulitan!!di ka nag-wagi sa pangungulit..kundi dahil meant ni God na ibigay sayo yung gusto mo!!maybe ready ka na!!naihanda ka na nya!!sana...at sana eto pa din yung gusto mo!!dahil kung hindi sayang lahat..az in lahat..hehe!!ang pangha-hawakan mo na lang e yung thought na God gave it to you..He knows that you;re ready!!at di ka nya pababayaan!!may doubt ka ngaton..pero someday maiintindihan mo din!!at makikita mo na He's right..sa timing..kaya ang dapat mo gawin..maniwala!!!magtiwal
pana-panahon lang talaga noh!!minsan sobrang wi-wish mo...tipong wala ka ng bukang bibig kundi yun pero wala pa din!!nakakasawa na nga minsan!!pero still ayun ka pa din..nangungulit..then one day relax ka na!!di na nag-eexpect tulad ng dati..taz boom...ayun na!!sabi ko bak kaya nangyayari satin..finally..yung dinadasal natin e dahil nakulitan na si God..hindi ata!!di sya nakulitan!!di ka nag-wagi sa pangungulit..kundi dahil meant ni God na ibigay sayo yung gusto mo!!maybe ready ka na!!naihanda ka na nya!!sana...at sana eto pa din yung gusto mo!!dahil kung hindi sayang lahat..az in lahat..hehe!!ang pangha-hawakan mo na lang e yung thought na God gave it to you..He knows that you;re ready!!at di ka nya pababayaan!!may doubt ka ngaton..pero someday maiintindihan mo din!!at makikita mo na He's right..sa timing..kaya ang dapat mo gawin..maniwala!!!magtiwal
hoi polloi
032610
summer na!!ano ba masarap sa summer..hmm snow ball..at syempre naman ang swimming!! yung magla-lakad ka lang sa tabing dagat..hehe!!taz mag-pi-pic sa ilalaim ng araw!!ayun..yun lang talaga ang masaya..yung picture-picture!!hehe
sinimulan ko na ang summer sa pag-hihiking namin ng aking 2 girlfriends!!at take note may pangalan na kami now..'hoi polloi'..oh dibasosyal..hehe!!sounds posh pero ewan lng din ano ba talaga yun!!haha!!yung hiking namin..malupet talaga!!masakit sa paa..sa binti..at sa kasukasuhan!!pero masaya!!isang maagandang bonding with friends!!lalo na kung tamad kayong magkakaibigan at suntok sa buwan yung magka-trip kayo tulad non!!hehe
kya nga im so excited this coming april 17..yun na!!tatapusin ko na to kasi meron nang nagbabasa ng tinatype ko!!hirap talaga ng nakiki-rent lang..madaming simpleng usi..hehe
sinimulan ko na ang summer sa pag-hihiking namin ng aking 2 girlfriends!!at take note may pangalan na kami now..'hoi polloi'..oh dibasosyal..hehe!!sounds posh pero ewan lng din ano ba talaga yun!!haha!!yung hiking namin..malupet talaga!!masakit sa paa..sa binti..at sa kasukasuhan!!pero masaya!!isang maagandang bonding with friends!!lalo na kung tamad kayong magkakaibigan at suntok sa buwan yung magka-trip kayo tulad non!!hehe
kya nga im so excited this coming april 17..yun na!!tatapusin ko na to kasi meron nang nagbabasa ng tinatype ko!!hirap talaga ng nakiki-rent lang..madaming simpleng usi..hehe
happy halloween…no more…
110309
halloween. laki na din pala talagapagkakaiba ng nov.1 pag bagets ka at pag adult ka na. noon, malayo pa lang pinag-uusapan na namin un nga hs friends ko at ng mga pinsan ko. masasabi ko na mas excited kami don kesa sa christmas.
bakit naman hindi..pupunta ka sa sementeryo para tumambay sa rizal. manood ng nagsasaksakan. ng nagrarambulan. pumunta sa perya. tumaya sa color game. sumakay sa ferris wheel. at ang paborito naming horror train para mang-away ng mga nanakot.
masaya talaga non. parang ayaw mo na matpos yung gabing yon. parang gusto mo na lang mag-stay sa madilim at magulong lugar.
pero last nov.1, iba na pala. bigla ko naalala na hindi na nga pala ako bagets. hindi na din bagets mga kasama ko. wala ng kita-kita para manggulo. wala ng pag-upo at paglalakad sa ibabaw ng puntod ng sinuman. pupunta ka..magtitirik ng kandila..maglalagay ng bulaklak..makikipag kwentuhan sandali sa mga kamag-anak..uuwi.
siguro eto na din yung time na i-celebrate mo yubg panahon na to ng naayon sa dapat mong gawin. maalala yung mga mahal mo sa buhay na pumanaw na. magdasal para sa kanila. mga bagay na nakakalimutan mong gawin non. maybe from this year on..yon na ang gagawin mo. time na para bumawi ka sa kanilang mga namatay na.
SIOMAI los baÑos
102209
it was my sophomore year in college nang una kong matikman. the best i ever had. a pasalubong from my friend angaz. and since then i favorite ko na.
i remember that me and my PSYCHOTIC friends had this trip that after we ate it at school..we found ourselves on the way to los banos. whereyou can find the best in town. lakas ng tama? nakaka-adik ata.
and then i tasted it again. this time in calamba. in our own terminal. sabi ko “bakit ganon? pamilyar ang lasa?” and it hit me. i asked manang..ate sa los banos po ba gawa to? or may store kayo don? she said..oo pano mo nalaman? i knew it. its the best i ever ate.
and now im in the edge of letting it go. i ate it everyday. cherished each bite. nakakasawa na. ayoko na. maybe i should try others. maybe then i’ll miss it. the feeling. the satisfaction. cause now, all i can say is.. i remember the taste..but i dont remember the feeling anymore..
pointing fingers
072209
things changed. plans failed. frustrations came. sabi nila ‘man is tested by time. the more experiences..more problems arise..mas tumatatag. at lahat ng bagy ay may choice tayo. we are the only responsible to our own actions. to our success. destiny. and even failures. pero sa bilis ng ikot ng mundo. sa dami ng bagay n dumadaan sa buhay mo..minsan kahit wala kang ginawang diskarte..naiiba pa din buhay mo. at minsan instead na pangyayari sa buhay natin yung mabago..tayo mismo nagbabago.
tatanungin mo sarili mo, anong mali? ah siguro hindi para sakin yun. baka may ibang mas nararapat ako. ok lang. take your time. madami pa nman jan.pahinga muna ko.
susubukan mong bumalik pero naisip mong saka na. mahaba pa ang buhay. madami pang nag aantay para sayo. you deserve a break..giit mo. hanggang sa mapagod ka na. gusto mo nang balikan yung panahong may kaya kang ibigay. kayang ipagmalaki. mag sisismula ka ulit. madadapa. tatayo. sugod ulit. aasa. maniniwala. paulit ulit. at muli, maiinip ka. ano ba namang chance ko na to?tagal naman. na traffic lang ba? o nahuli na ko?
hindi mo maintindihan kung asan ka. tinatanong mo sa sarili mo bakit andito ka? hinahanap mo pabalik yung daan sa dati mong mundo. kasama na din yung dating ikaw. anong nangyari?
ang paniniwala mong desisyon ang naglalgay kung asan ka, eh tila ayaw mo nang tanggapin. choice mo lahat ng bagay..payag ka pa ba? tila ayoko talaga. hindi dahil nakalimutan ko na yung matinding paniniwala tungkol sa bagay na to. hindi dahil wala na akong balak mag simula ulit. sa ngayon choice kong paniwalaan na tadhana ang mas makapangyarihan kesa sa sarili kong gusto. hindi mo gusto kung asan ka. pero kailangan mong may maituro sa bunga ng pagkakamali mo.
ang fate. destiny. sya ang pinaka safe na sisihin. hindi dahil sinisi ko talga ang walang ka malay=malay na tadhana. hindi talaga. dahil mali lang diskarte ko. hindi ko gustong dito lang ako. minamalas lang. hahanap ako ng paraan. mag antay ka lang. at muli sasabihin kong ‘ako ang gumagawa ng kapalaran para sa buhay ko.
IRONY OF NOT TALKING
060409
silence. dedma. mga style pra ipakita na ayaw mag-salita ng isang tao. may ibang nakakaintindi. may ilan ding nagmamagaling na humuhusga. siguro nga somehow may maling connotation tong linya na to. sabi nila ‘guilty kasi. ganon ba un? o diskarte lang nila yon dahil disappointed sila na walang makuhang sagot.
siguro tama sila. siguro din judgemantal lang sila. bakit ba kasi lahat ng tanong dapat sagutin?bakit ba kailangan ipaliwanag sa tao yung di nila maintindihan?at bakit ba dapat pa ipaintindi sa kanila? bakit di na lang sarili nilang issues ang isispin nila?ironic no..at minsan kaasar na din. kasi kung sino pa yung mga taong mahilig makialam e yung mga taong mas madaming pinagtatakpan sa sarili nila.
hay! di lang siguro lahat ng tao naaliw mag-salita. one’s silence doesnt necessarily mean there’s nothing goin’ on with their lives. nothing cause them pain. maybe its their own way of dealing with their issues.
at siguro din ayaw lang talaga nilang may ibang tao pang ma-involve sa mga nangyayari sa kanila. yung tipong alam ng madlang bayan yung pinagdadanan nya. at problemahin nila yung di na nila dapat problemahin. hindi sa ayaw mo sa kanila. o wla kang tiwala. may ilang bagay lang kasi na mas magandang hindi na i-share. lalo na kung private issues. imbes na makatulong kasi tayo, minsan nakaka-gatong pa tao sa sitwasyon. at kung di nila yun maintindihan..it just shows na hindi talaga sila concern sa nangyayari sayo. besides sabi nga ang taong talagang my genuine concern e yung taong handang mag-antay sa panahong kaya mo na mag-salita. at gaano man yun ka-tagal, handa pa din silang makinig. right?? olrayt
NORMAL....
031609
normal? ano ba talaga ang normal? at meron ba talagang standard ng pagi2ng normal? sabi nga sa psych class namin non, lahat ng tao unique. lahat tau iba-iba. kanya kanyang style. kanya kanyang pag cope up sa lahat ng bagay. pero sa real world..ano ba talaga batayan neto? un bang quantity ng taong nagawa ng isang bagay? to hell kung tama o mali..we labelled it ‘normal.
bakit ko ba to naiisip? minsan lang kasi di ko maiwasan ung tila pag angat ng kilay everytime nakakarinig ako ng sinasabihang abnormal. once, even a relative told me..” bakit ganon pinagsasabi ni ___, hindi na normal. pati ginagawa hindi gawain ng iba.”
well talaga lang siguro iba-iba ang tao. iba-ibang opinyon. things. acions. lahat puede natin gawin. puede nating gayahin. puedeng tawanan. puedeng dedmahin. puedeng kontrahin. at kung ano yung choice mo..un ang normal para sayo. at syempre ung opposite..un ung tinatawag ng iba ng abnormal.
its all really up to what we choose. but i think judging others choice..either in actions or words is not fair. tulad ng pag-ayaw k pag may tinatawag abnormal. dapat siguro tanggapin at intindihin na lang natin na we are all different. we are even all normal..for atleast in our own ways. in our own eyes. at siguro even in the eyes of those people who are on our same level of normality.
PATRICK TO SPONGEBOB
112508
my friend dianne 4wrded me a txt quote..PATRICK TO SPONGEBOB..”knowledge cannot replace friendship..id rather be an idiot than to lose you”
& me being the corny one, are not really a fan of quotes. but this particular txt quote really hit me.hehe!!i dnt know if its bcoz the msg was from my real life ’spongebob..whom i exclusively called ‘bob’..or tlgang n2wa lng me!!haha!!nwei we all have friends right?my category p nga cla db?meron n png galaan at happenings lng. meron din n kainuman m lng. meron din n png senti moments ang drama s life mo. at xemps meron din n h2npin m lng pg wla kn tlga choice n ksma!!hehe!!and we spend most of our tym w/ them. mnsn nga ms kila2 p nla tau kesa s srili ntin fmily..right?even on our growing up stage..cla p dn ung my mlking impact s life natin. but sadly in some point we went on different path. & on that run there comes the possibility of losing them.
there’s no excemtion of losing a friend. we all did. as we grow older we discover new things..and it incorporates new people. new surrounding. we started asking if its dtill worthy to be where we are..& 2 be w/ the same people around us.if its time to take a new path. to seek the horizon ahead of us. and moving requires leaving. the knowledge and awareness of how big the world is..push us to leave behind the worls..the people who held us not to explore life & goes out on our comfort zone.
nothing beats old friends. for several years i managed to hold on to that. but i must admit that i also lose some friends along the way to my journey. i remember what my friend ‘ize once asked me..”bkit gnon c ____ prng knlimutan n tau?” i told her..gnon tlga pg nsa ‘real world kn mnsn kng cno ung mga nk2sma m un n lng tntring mong friend. my hatid tlga kc n malaking pgb2go once 2muntong kn s real world. oh d kya nmn..gnon lng tlga ang tao..mnsn nk2limot. or pnpili n klimutan ung mundong pnnggalingan nya at ung mga taong nksma nya.
i guess we always have choices. la nmn tau mg2wa if all of a sudden naicip ng isang tao n gus2 nya ng changes dhil my mga bago n xa nlaman n ms benificial s knya. at un nga klimutan n ung lumang mundo..lumang kaalamn. at lumang tao s buhay nya. gnon tlga..md mganda ang bago db?at maicip nya n sort of ng waste lng xa ng time.hehe!! pero db mnsn msrap mkta n after all..we still have those same & familiar faces. they remind us how blessed we are. & how wonderful person we became since the day n nksma natin ung mga old faces. & how we should be thankful for simply having them all these years. sv nga ng “PSYCHOTIC MOTTO nmin..”ANG PAG-AARAL AY NAK2SIRA NG PAG KAKAIBIGAN. hehe!!kidding aside..let’s just be thankful that we have true friends who accept us..love us..& stick w/ us…no matter how stupid we are. rock on!!
BIG GIRLS DON'T CRY
102108
luha.iyak.cry.whatever u want 2 call..hehe!!pra s iba..at kht skin..sign of weakness un!!na 4 those tyms that i feel that im about 2 breakdown..ill intercept my emotions!!eithe ka2nta k ng mlkas or cmple n dedma lng!!gnon nmn me plgi..kla m wla lng!!pra la emosyon!!d k nga alam kng dpat k b ika2wa un!!n master k n ata ang power ng dedma!!haha!!
in reality..mdrama tlga ko!!sv nga n coy..’emotera dw ako!!obviuos b..kya nga my ’senti s codename ko!!hehe!!i cant do anythng about being emotera..pero ang pg iyak..kya ko un i control.!kya k gumala..mg sya..mg pka dedma though iyak n iyak n ko!!hehe!!wla dn nmn kc mngy2ri f mg iiyak ako!!e pano kng gbi at aalis ako..d nmn me pde mg shades!!hehe!!ang bad k nga mnsn feelng k pa2mpam lng mga iyakin..ung wla nmn mnsn k bgay2 e ng iiyak p!!peace!!hehe!!
siguro d lng tlga ako ung tipo n iiyak pra lng ipakita n malungkot ako!!or ns2ktan ako!!though mnsn ng te2ary eyed me dhil n 22wa tlga ko!!nwei tngn k kc mgkaiba un e!!haha!!well in some frndz ng eemote dn ako!!anjan ung mg ttxt mrthon ako!! bbcta k s hauz pra lng mg kwen2..at mg mura!!hehe!i wonder what pkrmdm ng mga png eemotan ko!!hehe!!or kc pde nmn n mg soundtrip kn lng!!dmhn m ung nr2mdaman mo pero wg kn mg is2rbo p ng iba tao!!owss!!haha!!
why the hell am i saying this??wla lng!!haha!!kya peepz i lessen n natin pg iyak!!hehe!!though sbi s study e nka2linaw un ng eyes!!haha!!instead of crying & dwelling on ur pain e db ms mganda n hrapin ntin ung 22o!!mnsn kc we tend 2 deny the truth..at mg iiyak n lng!!face it..do something!!fix those things that u need 2 settle!!pra mg stop npg luha mo!!hehe!!& look at the brighter side of life!!mrmi p iba tao jan n my ms mlaki p problema sau!!besides..’big girls dont cry!!hehe!!rock on!!
H.O.M.E
071408
i heard that song by ‘daughtry several days ago. and i really appreciate it now. most of us love going out. in some point of our life we felt that its the most suffocating place to be. maybe because we practically grew up there at nka2 sawa na ang mga naki2ta mo. during college thinking of living out of our house, makes me excited. i cant wait to live my life as what i want it to be.
but right after college i’ve been into a lot of pain. im not yet ready to work and if ever i only wanted to work abroad. i had my own personal & private life in pain. the pain ive been through was unbearable. and the fact that ive got no one to talk to made it even harder. im not used on sharing my stories. and i felt like lonelier than ever.
and now after 3 years im still w/ my family & living in our house. waking up & fall asleep w/ the same familiar faces. apart from the fact that i cant afford to live alone due to my ‘resignation disorder’(hehe) but the truth is i feel & i know that my home is the most safest,comfortable & friendly place to be.
if im lonely and i dont want to talk to anyone, there he/she to just let me in. let me dwell on the pain and give me time to catch up my lost soul. if im mad, he/she
allows me to turn my player so loud &let me scream until i run out my voice. and when im happy, he/she motivates me not to let that happiness gone by. for its unexpalianable to tell the joy when that moment of happiness there are those familiar faces to share it. and i guess my home is definitely the place i cant afford to lose.
but right after college i’ve been into a lot of pain. im not yet ready to work and if ever i only wanted to work abroad. i had my own personal & private life in pain. the pain ive been through was unbearable. and the fact that ive got no one to talk to made it even harder. im not used on sharing my stories. and i felt like lonelier than ever.
and now after 3 years im still w/ my family & living in our house. waking up & fall asleep w/ the same familiar faces. apart from the fact that i cant afford to live alone due to my ‘resignation disorder’(hehe) but the truth is i feel & i know that my home is the most safest,comfortable & friendly place to be.
if im lonely and i dont want to talk to anyone, there he/she to just let me in. let me dwell on the pain and give me time to catch up my lost soul. if im mad, he/she
allows me to turn my player so loud &let me scream until i run out my voice. and when im happy, he/she motivates me not to let that happiness gone by. for its unexpalianable to tell the joy when that moment of happiness there are those familiar faces to share it. and i guess my home is definitely the place i cant afford to lose.
Subscribe to:
Posts (Atom)